Şehirler Ve Fahişeleri Şiiri - Zeynep Ergün

Terk ettiğim şehirler,
Kalemine hicran bulaşan şiirler gibi..
Ve kadınları
Aynadaki fahişeyle yüzleşir her an
Ben ne zaman ardıma dönüp baksam
Sessizliğim tepeleme büyür..
Büyür içimdeki terk ediliş
Ki hiçbir gidiş koymamıştır böyle.
Ben, terk ederken beni,
Sus olur ardım.

Ve geceleri şehirlerin..
Islak saçlı fahişelerin ağzına sakız olur
İpteki mahkum gibi
Son sözümü akıtır kalem
Terk ettiğim her şehir,
Ağlar gözyaşıyla timsahın..

İflahımı kanatır yüzleşmelerim
Terk edince son kalan ben,
Anlarım acısını şehirlerin..
Susuşlarım büyür içimde,
Büyür pişmanlığım.
Büyür de göç edemem
Kendimden kendime..
İstesem de dönemem artık
Islak saçlı fahişelerin şehirlerine..