Kalmadı sokakta insanlar
sığındı kahvelere,
Kahvenin çayın deminde koyu sohbetler demleniyor.
Artık sokaklar gözlerim gibi ıslak,
Şimdi, yağmur sonbaharın en güzel demi.
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Evet
Giderek daha sessiz şehirler
Semtler
Çünkü anlamını yitiriyor,
Ya korkudan
Ya da yokluktan
Köşesine çekiliyor insan...
Umut,
Bir o kaldı zaten...Toprakla...
Tebrikler Gülay Hanım..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta