Kalmadı sokakta insanlar
sığındı kahvelere,
Kahvenin çayın deminde koyu sohbetler demleniyor.
Artık sokaklar gözlerim gibi ıslak,
Şimdi, yağmur sonbaharın en güzel demi.
Bir taşzehir verin bana içeyim
Tek unutmak için acılarımı
Baksana; kırdılar kapılarımı
Yağmalandı kalbim, ömrüm, herselim
Kursuna dizdiler anılarımı
Yenik duştum bu savaşta neyleyim
Devamını Oku
Tek unutmak için acılarımı
Baksana; kırdılar kapılarımı
Yağmalandı kalbim, ömrüm, herselim
Kursuna dizdiler anılarımı
Yenik duştum bu savaşta neyleyim
Evet
Giderek daha sessiz şehirler
Semtler
Çünkü anlamını yitiriyor,
Ya korkudan
Ya da yokluktan
Köşesine çekiliyor insan...
Umut,
Bir o kaldı zaten...Toprakla...
Tebrikler Gülay Hanım..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta