Şehirler Sessiz Şiiri - Gülay Özdemir

Kalmadı sokakta insanlar
sığındı kahvelere,
Kahvenin çayın deminde koyu sohbetler demleniyor.
Artık sokaklar gözlerim gibi ıslak,
Şimdi, yağmur sonbaharın en güzel demi.
Caddeler bomboş kalmış...
Vitrinleri artık kahveler süslüyor.
Islak sokaklar sessizliğin türküsünü söylüyor.
Artık köşe bucak cıvıl cıvıl değil,
Ruhumun sessizliğinde uyumuşum.
Herşey kendi hüznünü giyiyor.
Kuşlar şarkılarını sessiz söylüyor.
Neşeli gözlerin lüzumsuz kalabalığı kaybolmuş,
Güneş doğarken güzelliğinden utanmış,
Köşe bucak doğar, kaçar kenarından.
Biz yine de umut dolu yarınları bekleriz,
Ey ruhumu uyuşturan soğuk şerbet!
Bekle bekle ve gör!
Toprak ana yarın daha güzel uyanacak...

27.09.2024
~Gülay Özdemir ~