Şehirden Uzaktasın

Dünyanın yüzüne sürülmüş insanlık izleri
Kemiklerimiz kırıldıkça acı içimize sokulmuş
Bir çocuk kelimesi kadar tarihsiz
Yaşlı bir insan kadar yüklü yaşamak

Serilmiş yumuşak yüzlü şehirler
Varılan yer olmuş ve koşulmuş ardından
Kaçtığın kadar uzaktasın şehirden
Ve sen Şehir kadar kaçarsın şehirden

Korna sesleri vurur içimize içimize
Karışır varoluşumuzun küçük anlarına
Yaralanmış ve kavrulmuş sevgimiz…
Taa uzaktan taptaze görünen kendimiz

Baktıkça açılan bir sevgili
Yaklaşır sözcüklerin zincirine
Tir tir titrer hayat sözcüklerle
Aniden adı kulağımıza çalınan birisi