Şehirde Bir Akşam

Akşamları rüzgarlara takılırım
Hayallerim götürür
Bilinmezlere
Şehrin sessiz caddelerine
Işıklar dirilir
ben onları gözlerimle karartırım
Bakışlarımla şehri yerle bir ederim
Yıkılır bütün mimariler
Yerine
Gökdelenler gibi hayallerimi kurarım
Bulutlar öfkesini dökerler
Ben ıslanırım sokaklar ıslanır

Bakışlarım
Yürekleri hoplatır.
her köşede ben çıkarım
Hortlatırım şehrin ölü aşklarını
Leyla ile Mecnun katılır bu geziye
Köşe başındaki manav fark eder mi?

Gerek yok Sakiye
Gerek yok şaraba
ben sarhoşum
Mecnun sarhoş Leyla habersiz

Gam yüküdür
Anlımıza dayanır yıldızlar
Kimse değil
Bizi karanlığın gizlediği yaralar
Bütün perdeler açılmış
görüyoruz meleklerin yaptıklarını

Bileniyoruz
yalın ayak geziyoruz şehri
Örseleniyoruz
pes etmiyoruz
Yürüdükçe köhnemiş maskeli suratların üzerinde

Garip olanlarımız aldanıyor
Kader deyip geçmiyoruz bu köprüyü
Su değmiyor kuruyan kavlayan dudaklarımıza
aşk yetecek bize

Arlanıp uslanan aile kızları
Annelerine döner
Militanlar unutulmaz
Yosmalar şehirlerarası
Yosmalıklar milletlerarası gidip geldikçe

Homurdanır işçinin yüreği
Dalgalandıkça piyasalar
Pirim yapar neo faşizm ve kapitalizm
Endişe, özlem, tutku terk etmez

Dayandıkça gövdelerine değişik yüzlerin
Girdaba çekmek ister
Derinliklerin sevimli ıslaklıkları
Kimler nasıl sürdürür
Bilinmez