Şehir Yorgunluğu Şiiri - Deniz Postal

yorgunlugumu atamadım
dizeler ve güzeller
Dibine çaktığımın kara dünyası
Balçık ve yapışkan ışınları
Şarapcı bir ciddiyet
Muğlak bir cinayet
Enayet enayet
Kara çığlıklarım,kırmızı feryatlarım
Yorgunluğumu atamadım
Ve yaşam..

Makineleşmek makineleşmek
Sekmek de sekmek
En nihayetinde bir embriyo kadar bilinçsiz
Bir embriyo kadar yapışkan ve gözleri kapalı
doğduğumuz mahale intikal ettik
diz diz diz
makinist..parazit..

ambulans sesleri
gece ve şehir yanlızlığı
çöp kedileri gibi vahşi ve sefil
kararmış korkak elmaları ısırdık
ekşimiz bayat ofislerde geçen vakit...
acımasız patronlardan tiksindik
sakallı ve pis..ter kokulu şehrin koynunda
ırzımıza geçildi temiz temiz...
bittik tükendik ve yeşerdiğimizi zannettik.

eö.