Şehir Yıkılıyor Şiiri - Ahmet Aka

takkeli dağ içime düşüyor bu gece
yıldırımlara çarpıyorum kendimi
elimi ölümün şakağında yıkıyorum
şehir yıkılıyor
ben ayıkıyorum

şekerden, nergisten uzak
bir aşık acem türküleri çığırıyor
dağınık saçları, kirli sakalı...
yalan gibi...
yaş / otuz üç

kuytu tebessümler dağıtıyor
adım gibi biliyorum
o/ysa bir benimle barışık
bir tek benimle...
iki de bir düşlerimi damıtıyor

şehrin bulutları avucumuzda
yılgın atlar kar tanesi bir ordu
geceyi kurdele yapan çocuk
sessiz sedasız
bir çığlık omzumuzda