Şehir Yaşamı Şiiri - Süleyman Zaman

Bu şehir yaşamı, rezilliktir be
Bu şekilde yaşam, bezginliktir be
Nice görgüsüze, kaynaklar hibe
Yapanlar bilinip, sorulur mu ki?

Ne ulaşım düzgün, nede yolları
Hiçbir zaman normal, akmaz suları
Zehir üretiyor, tüm bacaları
Bu sağlıksız yapı, bilinir mi ki?

Yapılır kanunlar, kimseler uymaz
Çalınır klakson, öndeki duymaz
Şu rantiyecinin, hiç gözü doymaz
Doyumsuz olanlar, görülür mü ki?

Kimsede uyum yok, karmaşık işler
Yöneten herkesi, nedense fişler
Dünyayı yöneten, bir bakın kimler
İnsanı gözeten, hiç gelir mi ki?

Adaletsiz yaşam; almış yürümüş
Var olan kaynağı, hep beyler yemiş
Kanunlar, yasalar, beyleri görmüş
Tüm insanı gören, göz olur mu ki?

Eksoz kokar, zehir, dolmuş havası
Zengin para düşler; dolar kasası
Kapitalizmin en büyük yasası
Kazanç güdüsüdür, bilinir mi ki?

Her yan araç dolu, yollar almıyor
Su yolu ev olmuş, baraj dolmuyor
Köşe dönenleri, kimse bilmiyor
Emeksiz kazançlar, görülür mü ki?

Sizin gibi özü, doymayan güçler
Farkına varamaz, hiç oğlu hiçler
Açı, yoksulu çok, biter mi suçlar?
Bu gerçekler acep, bilinir mi ki?

Gerçekleşsin artık, halkçı planlar
Söylensin doğrular, kalksın yalanlar
Senin benim diye, yapma talanlar
Bunca aydınlanma, hiç olur mu ki?

Sırtında yükleri kimdir taşıyan
Bunca ayrılığı, kimdir kaşıyan
Bilmeden gerçeği, kimdir yaşıyan
Dolup aydınlıkla, görülür mü ki?

Zamanım özünden, ayrı yaşamaz
Uyutan masala, hiç mi hiç kanmaz
Söyler gerçekleri, bıkıp usanmaz
Bunca haksızlıklar, bilinir mi ki?

Kanarya; 20.06.1985