Şehir Ve Şiir Şiiri - Ahmet Tevfik Ozan

Aslında, çöle sinmiş bir ölüm kokusu var..
Kaynayan kumlarıyla İbrahim Dergahı'nda
Ve fakat,öyle değil..öyle değil hakikat
Şanlıurfa bir vaha! ..Rabbim'in İhsanı'nda..

Sarı,beyaz ve sıcak..kesme taşlar; belli ki
Gönüllerden damlamış ve taş olmuş,muhabbet
Denizinden bir eser..öyle latif ve müşfik
Bir anne kucağında,anne kokan bir sohbet..

Ey Nebiler Otağı,Efsunlu Şehir; seni
Ateşleri güllere tahvil eden Kudret'in
Güller kokan aşkıyla zerre zerre seviyor
Bağrıma basıyorum..hasretle serin serin

Su,yeşil ve kızıl gül en güzel şiirini
Dergah-ı İbrahim'de yazmış,belli; yıllardır..
Ve gönüller okumuş sessizce ince ince
Şiirin Sultanı'nı..seneler,asırlardır..

'Ne geçmemiş ki,Alem'de; aşk gibi sessiz ve derin?
Bir ölüm yağar üstüne,; bir hayat zerrelerin
Zerre der,lisanıyla:(la ilahe illallah! ..)
Ne garip:ruhu donmuş,zerreden heykellerin! ...'

Aslında, çöle sinmiş bir ölüm kokusu var..
Kaynayan kumlarıyla İbrahim Dergahı'nda
Ve fakat,öyle değil..öyle değil hakikat
Şanlıurfa bir vaha! ..Rabbim'in İhsanı'nda..