Şehir ve sen Şiiri - Sevda Toz

Yağmurlar kesti hüzünlü şarkılarını
Rüzgarın sürüklediği yaprak yine buldu dalını
İnsanlar bile bozdu mutluluk suskunluklarını
Sen geldin,şehir 'sen' oldu seninle

Sensizliğin poyrazı durdu yüreğimde
Bir esinti olu ki heryerde
Soludukça bir kez daha doldun içime
Sen geldin,şehir 'sen' koktu seninle

Yıldızlar gözlerin oldu sonsuz derinliklerde
Ellerin yok artık,gözyaşlarım elimde
İnsanlar sustu,kokun gitti,gök küstü yine
Sen gittin,şehir eski şehir,sensizliğinle...