Şehir ve Sen Şiiri - Ali Gökhan Yıldız

Bir Şehri özlemekle başlıyor herşey
Adımlarının değmediği kaldırımlarını düşleyerek
Adını yazamadığın puslu camlarına hasret
Özlemekle başlıyor…
Kırmızı ışıklarında beklemediğin caddeleri
Vitrinlerine yansıyamadığın mağazaları
Kalabalığına karışmadığın insanları…
Bir başka şehrin gürültüleri kulaklarında
Avazın çıktığı kadar susuyorsun özlemini
Camı döven yağmur damlalarına takılıyor gözlerin
Beyninin abaküsüne diziyorsun
Çarpan her bir damlayı,
Her bir damla sen oluyorsun sonra
Onun kadar temiz sayıyorsun kendini
Alfabendeki bütün harfleri alıp avuçlarına
Oyun oynuyorsun camın sana ait tarafıyla
Başlıyorsun karalamaya parmaklarınla
Onu yazıyorsun
Yanına kendini
Yakıştırıyorsun kendince harflerin bütünlüğünü
Her nefeste biraz daha kayboluyor cam üzerinde adın,
Bir şehri özlemekle başlıyor her şey
Kokladığını düşleyerek nemli toprağını...
Hiç ile hep arasında gide gelmek
Ne hepten eksilip
Ne de hiçe eklenip,
Bir şehri özlemek
Seni özlemek