Şehir ve Kadın Şiiri - Hüdai Ülker

Bu şehir beni palmiyeleriyle sarar,
bir kadın çığlıkla geçerken rıhtımdan,
bu şehir benim gençliğimi öper,
bir dalga yükselir içime doğru,
bu şehir yüklenir tüm kahkahaları,
çığlıkları rıhtıma dökülür kadının.

Bir bilet çıkar cebimden,
bir kuş terler Kordon’da,
gurbetin ayak izi sırtımdadır,
bir kadın ağlar sinema önünde
film biter, Basmane’den bir tren kalkar
ben giderim, kadın kalır.