Şehir Ve Ben Şiiri - Farettin Çakal

Şehir sessizce ağlar gece karanlığında,
Döker karanlığa birbir dertlerini,
Çalınmaz kapım,sormaz kimse beni,
Gün doğarken döker acılar içini,
Gün ışık vermez dargındır güne,
Alır götürür beni düşler denizine,
Sokak lambalarının kör ışığında,
Dalmışız şehrin karanlıklarına.
Yürürüm sokak sokak gecede,
Rastlamam tanıdık bir gülüşe,
Açmaz oldu gün yüzünü geceye,
Saklar dertlerini sessizce.
Kediler dolanır şehrin gecelerinde,
Bir garip türkü düşer dilime,
Rüzgar parçalarcasına savurur saçlarımı,
Hayaller öylece..
Güneş kıskanır göstermez yüzünü güne,.
Gece karanlığı alır dertleri öylece,
Çalar gece düşlerimi arsızca şehir,
Akar gözlerimin önünden mahşeri kir.
Gece hayallerim birbir geçer gözlerimden,
Memleket türküleri dökülürken dilimden,
Oyalarım gönlümü boş hayallerle gecede,
Şehrin sokakları büyük bir sırdır yinede...