Bir şehri düşlüyorum;
Önü sıra dağların,
Başında toz dumanın,
Pareli bulutların,
Yaylalı baharların,
Keyfini sürmek gerek.
Bir şehri düşlüyorum;
Kurusu havaların,
Ağaçlı caddelerin,
İnsani mekânların,
Huzurlu dört bir yanın,
Keyfini sürmek gerek.
Bir şehri düşlüyorum;
Sevecen sokakların,
Güler yüzlü çehrenin,
Selamlaşan insanın,
Merhametli dillerin,
Keyfini sürmek gerek.
Bir şehri düşlüyorum;
Telaşesiz yaşamın,
Sakinlik, sükûnetin,
Sevgi dolu kalplerin,
Vicdanlı yüreklerin,
Keyfini sürmek gerek.
Bir şehri düşlüyorum;
Yaşanası şehirin,
Karmaşasız düzenin,
Yığın değil, beşerin,
Kıymetli Varlıkların,
Keyfini sürmek gerek.
Âlimî - Halûk Tanrıverdi - 28.04.2018
sükûnet: dinginlik, sakinlik, huzur, rahat
vicdan: kişiyi kendi davranışları hakkında bir yargıda bulunmaya iten, kişinin kendi ahlak değerleri üzerine dolaysız ve kendiliğinden yargılama yapmasını sağlayan güç
Kayıt Tarihi : 11.11.2024 13:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!