Şehir ıssızdı
İnsanlar mutsuz
Her günaydında
Bir çekiç gibi vururdu beynime gözlerin
Üzengisine hasret kısrak gibi
Şakaklarımda atardı migren nöbetlerim
Ben sana hep hasrettim
Sen yanağımdaki gamzenin telaşında
Ben sana rüzgarlar savururken
Sen şefkati getirirdin avuçlarıma
Gece olurdu
Şehir ıssızdı
İnsanlar mutsuz
Üzerimdeki ağırlığın arttıkça
Soluğun hızlanırdı
Aşkın akardı kalbime
Kelimelerime sokulurdu güzelliğin
Sabah olurdu
İnsanlar mutsuzdu
Herkes sokağa dökülürdü
Sen içime…
Kayıt Tarihi : 21.7.2012 17:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zeliha Sıkık İznebioğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/07/21/sehir-issizdi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!