Şehir insanları...
Hep aynı yüzler,
Gergin bekleyişler,
Mimiksiz çehreler.
Ve her sabah yollarda kaybettiği,
Herhangi bir şeyi ararmış gibi
başı öne eğik yürüyenler...
Haliç'te bir vapuru vurdular dört kişi
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Devamını Oku
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Bir felsefeciye gőre metaforik anlamda, ‘zamanımızda inşa edilen betonlu duvarlar sanki insanlar arasında aşk elektiriğnin yansımasında engel oluyor’. Bunu izah ederken de, ‘insanların kalplerinde diğer insanlara karşı aşk için ayrılması gereken yerde, rekabet açlığını gideren gőkdelenler inşa etme aşkı bulunmakta’.
duggularınıza yürekten katılıyorum bir hengamenin neyin peşinde oldugunu kendinin bile farkına varmadan yaşayıp gitmek.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta