Şehir gece ve ölüm Şiiri - Rabia Barış 2

ŞEHİR GECE ve ÖLÜM

Şehrin karanlığına soyunur gece
Ay harelenir
Gün sabaha döner
Yıldızlar söner bir bir
Kapılar kapanır, kapılar açılır
Kimi girer kimi çıkar
Yollar yollara bükülür
Gönüller sulara dökülür
Yine geceyi kucaklar şehir
Yine sessizliğe gömülür
Örter siyah örtüsünü gece
Gider yurduna yüklü ve gebe
Dönmek üzeredir gidiş
Ay döner, güneş döner, dünya döner
Dönmez toprağa gidenler
Ne geceyi görürler
Ne de gecenin siyah örtüsünü
Ne güneşe göz kırparlar
Ne de rüzgârın saçını örerler
Sessiz Selviler altında yatmaktadır onlar
Her dönemeçte arzı kucaklar gece
Örter örtüsünü şehrin üstüne
Ben yolcuyum dercesine
Kucaklar siyahı sessizce
Her gün uykuya yatar
Her sabah yeniden kurulur dünya

Rabia BARIŞ