Şehir Düşer Şiiri - Şener İşleyen

O zamanlar
Kaygılar bu kadar birikmezdi şehrin gecelerinde
Yaşamlar ikide bir hüzün duraklarına uğramaz
Güneşler köreltilmezdi taşlarla
Selamlar öyle duru, öyle berraktı ki
Bir yığın hesabın altında bükülmez
Yamulmazdı yılışık ağızlarda
Öfkeler sahiciydi
Çağdaş bilim rahiplerinin
Logaritmik vaazları eşliğinde kırıtmayı
Öğrenmemişti daha

O zamanlar
Yorgun değildi şehir
Saatlerin peşinde koşturmaktan
Dingin bir sevinçle kucaklardı şafağı
Oltalar atılırdı durgun denizlere
Hep gülümserdi şehir
Görünceye kadar gecenin kara peçesini
Hüzünlü şiirler dinler
Derin soluklara yer açan gözyaşları akıtırdı
Ve gecenin hükmüne boyun eğerdi

Bir tufan yaşadı şehir
Yüzlerce yıla yayıldı azgınlıklar
Kalplerde putlar yeşerdi önce
Adları Ved değildi Suva değildi belki
Ama yürüdüler adım adım
Onları bekliyordu
Spot lambalarıyla aydınlatılan çağdaş mabetler

Yıllarca bağırdı Nuh şehrin tepelerinden
Kulaklarını tıkadı şehir
Gürültülü müziklere sığındı
Kurtulmak için sarsıcı feryatlardan
Ve yüreği yanıyordu Nuh’un
Susmak bilmiyordu.
Kalem kıran yezitler zindanı gösteriyordu.
Zevkli çığlıklar atıyordu Kerbela’nın akbabaları

Ve taşlar
Ve hakaretler yağıyordu tepesine Nuh’un
Dijital bir ayinde Tekno-put mabetlerde
Rahatı bozuluyordu putperest abidlerin.
Et kokularına ve Sanal cennetlere dalmış gözler
Hınçla büzülüyordu.

Ve Nuh bağırıyordu
“Ey insanlar, uyanın!
Bir tufan geliyor doludizgin
İşte sefine
Terk edin putları ve gelin
Bilin ki
Bir serapa dönüşen dağlar
Necat vermez
Ey insanlar!
Uyanın
Bir tufan geliyor.

Kana bulandı şehir
Sarhoş kusmuklarına bulandı
Düştü
Kim kaldıracak onu
Kim çağıracak Medine rüzgârını
Eyvah!
Yetim bir çocuğun iniltileriyle
Ağlıyor şehir

Kana bulandı şehir
Sarhoş kusmuklarına bulandı
Hayır, hayır
Bir lanet dolandı boynuna
Hem zaten
Ağırlıklar binmişti kulaklarına
Varoşların ağıdını duymadı hiçbir zaman

Birbirine karıştı
Açlık gurultuları ve geğirmeler
Yamyam yüzler maskelerle gizlendi
Yılan ıslıkları
Kayboldu süslü nutukların ardında

Düştü şehir
Zaten düşeyazdı
Nuh zindanda
Yusuf zindanda
Musa kelepçeli

Kana bulandı şehir
Sarhoş kusmuklarına bulandı
Bir lanet dolandı boynuna
Ne Sodom ne Semud ne Eyke
Ne nemrut ne firavun ne buş
Dağlar seraba dönüşür
Sefine nazlı nazlı salınır
Şehir düşer
Haziran 2004