Kırmızıların üzerindeki kan kokusuna inat birkaç çirkinlik gizlemiş toprağında,
Ötesinde beyaz ölümlüler geliyor.
Belki yanıtsız soruları cevaplama mukabilinden sessizlik soluyor her tarafta,
Manasına yandığım söylemler söylenir oldu kan kokusu neticesinde.
Ne de olsa batıdan doğuya doğru akamazdı nehir;
Baksana severlik nidası yükseliyor toprak için.
Bir avuç masumiyet bile kalmamış.
Kırmızılar yeşillerin himayesinde,
Aidiyetten uzak ömürler çizmişler tuvale
Madam, yeniden hayatta gemisinde
En az yüz yıl öncesinden gelen seslerden daha fazlası...
Yoksa hangi toprakta kalır tadı,
Madam suare ve diğerlerinde…
Belki aciz beklentileri karşılamalı sonunda,
Yok ediliş senfonisi bu olsa gerek
Kırmızısı daha güzel olur bu rengin,
Ya da masumiyetin siyahı...
9 AĞUSTOS 2015
DOĞUBAYAZIT/AĞRI
Kayıt Tarihi : 9.8.2015 14:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!