Şehir Be Şehir Şiiri - Ertuğrul Şakar

ŞEHİR BE ŞEHİR

Dostum dedi gül ağaca bağladı
Şimdi kendi gezer şehir be şehir
Şiir dedi yüreğimi eyledi
Nasıl gezer tozar şehir be şehir

İlkbaharın kar güneşi yollarda
Neşe dolu türkü yatar dillerde
Gül kokusu türlü türlü illerde
Yürek bezer,ezer şehir be şehir

Kendi doğmuş mart ayının birinde
Bahar çiçek açmış şebnem terinde
Mart sabahı,ala tanın köründe
Yolda zikzak çizer şehir be şehir

Gitme desem işim gücüm bu diyor
Hesap kitap benim için su diyor
Ara sıra cam dibinden hu diyor
Belki bana yazar şehir be şehir

Kırşehir’de Neşet gibi seslensin
Nevşehir’de Ürgüp olup yaslansın
Belde belde, çiçek çiçek hislensin
Duygularda yüzer şehir be şehir

Ertuğrul der rüzgar olup esmeli
Çok gezen güzelden umut kesmeli
Unutmalı,belki surat asmalı
Saçın tarar,çözer şehir be şehir