Ben, köyü, dağı severim,
Şehir bana göre değil.
Bahçeyi, bağı severim,
Şehir bana göre değil.
Adım attığın yer para
Şehirde düşerim dara
Ha İstanbul, ha Ankara
Şehir bana göre değil
Komşu komşusunu bilmez
Varıp kapısını çalmaz
Halinden haberi olmaz
Şehir bana göre değil
Apartmanda yaşamak zor
Kilitsiz hücre koridor
Birkaç da yapmacık dekor
Şehir bana göre değil
Caddelerde insan akar
Selâm verin boş boş bakar
Cenazen de garip kalkar
Şehir bana göre değil
Köy hayatı benim yerim
Bunu bilir, bunu derim
Meyveyi dalından yerim
Şehir bana göre değil
Arpa, buğday, fiğ ekerim
Sap toplar, patoz çekerim
Tarlalarda ter dökerim
Şehir bana göre değil
Yaylaya çadır tutarım
Serin havada yatarım
Balı, kaymağa katarım
Şehir bana göre değil
Halk içine girmeliyim
Selâm alıp, vermeliyim
Dostyüzleri görmeliyim
Şehir bana göre değil
Hak, verirse ağıza tat,
Sağlıklı, güzel bir hayat.
Gönlümü açar tabiat
Şehir bana göre değil.
Mehmet Postallı / 2019
Mehmet PostallıKayıt Tarihi : 20.6.2019 19:58:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!