Her gün batımında gidişini izlerim...
Üzerimden trenler geçer...
Bedenime yağmurlar düşer...
Bir şehri terkederken başlar ayrılık...
Düşer gözlerime yılgın bir karamsarlık...
Gözleri yaşlı şehirler birikir ardında...
Ve yolları yorgun...
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
