Şehir uyanıyor düşlerinden
Yine siyah beyaz bir filme.
Kir tutmuş hayatlar her resimde
Arınmaya çalıştıkça üzerine çöreklenen sisten
Daha da kararıyor bulutlar.
Şehir ayılmaya çalışıyor yine
Çakır keyif sevdalar ertesinde
Kurulmaya çalışıldıkça her cümle
Yıkılıyor yine aynı şiddetle.
Gri tonlarda yaşamlar akıyor caddelerden
Yağmur sularına karışmış.
Sahipsiz mutluluklar koşuşturuyor etrafta;
Kimi zaman ayyaş sözler,
Kimi zaman pişman kelimeler,
Kâh dudaklardan dökülen yeminler,
Kâh defalarca bozulan tövbeler…
Şehir kayboluyor yine bu keşmekeşin içinde
Iradıkça ırıyor köklerinden
Kendine yabancılaşıyor
Kayıt Tarihi : 29.2.2008 14:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!