Şehir Şiiri - Fatma Karakoyun

Üzüldüm mü bulunduğum şehri bulutlar kaplar biliyor
Beyazlık sarınca etrafı
Masumiyetin önünde
Çömelir ve buruşur hayat
Bu ürkek şehrin şu yalnızlık havasında
Düşler üşüdüğünde hayatın kara yıkıntıları
Çıkmıyorkarşıma,
Düşler kaplar şehri sorgularız birbirimizi
Düşlerin yaşandığı
Bulunduğum şehirde
Çömeldi ve buruştu önümde hayat
Başka denizler aramadım yol aldım
Bu ürkek şehrin
Yalnızlık havasını
Soluduğum zaman bulunduğum şehri bulutlar kaplar Biliyor
Düşler kaplar şehri sorgularız birbirimizi
Martıların ardında Bu şehirde
Bir içimlik Kahve tadında
Olur her şey
Bir koku hediyem kalır ben gittiğimde
Bırakmam bu şehire
Düşler kaplar şehri sorgularız birbirimizi
Düşlerim Hiç uyumamış yinede yorulmamış
Düşlerin İçinde aldım yolumu
Her gün bildik yüzlere selam verir gibi
Sahte insanların olduğu bu şehirde
Mavi düşler kurduk yinede
Gezdiğim hiçbir yere benzemeden
Sağlam kaldım bu şehirde
Düşler kaplar şehri sorgularız birbirimizi
Düş kurulur
Erişilmezse
Ben yaşadım düşümü bu şehirde
Bağırtılar kaplandı
Kıskanıldım ben yaşadım bu şehirde
Yaşamam için yeni düşlere yol alırken
Mavi düşümü yaşadım bu şehirde
Düşler kaplar şehri sorgularız birbirimizi
Beyaz düşlerim karanlığımı yenerken
Sahte insanlarla alay ederek
Düşlerimi suladım bu şehirde
Ben gidince buralardan sessizce
Düşler kaplar şehri sorgularız birbirimizi
Mutluluk
Yelken açar
Her yeri kaplar gerçek
Bir duygu ki Bir duygu bu
Düş değil gerçek
Ama yinede düşlerimi vermem bu şehre
Kalbimi bırakırsam
Sol yanımda eksik olur
Bırakmam bu şehre
Düşler kaplar şehri sorgularız birbirimizi

27/12/2007
Fatma Karakoyun