Taş toprağı altın şehir
Babayi bizden ayırdı
Yaşamı eyledi zehir
Hastayı gözden ayırdı
Temel tumaz oldu taşi
Hep kötüye gitti işi
Adam yaşama sevinci içinde
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Devamını Oku
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Ayırdı ki hemde ne ayırma,,ne örf kaldı ne kültür,,Avrupa desen değil,,Anadolu desen değil,,Bir gariplik var ortada,,Komşuyu tanımaz,kapısını çalmaz olduk,,neymiş büyük şehirdeymişiz,,insan her yerde insan degil mi?Kutlarım canım kardeşim..Yüreğine saglık..Sevgilerimle.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta