Şehir-2 Şiiri - Mehmet Özcan Yasdıbaş

Şehir II

Bir şehirde
Gece siren sesleri
Uyku bölen kabuslar
Gündüz tanımadık yüzler
Olmadık yerde ölüm sesleri

Bir şehir içinde
Koca koca cam gözlerin
Dar kaldırımların
Mankensi duruşu parkların
Yalnızlığın en kor halde yaşanışı

Bir şehir gününde
Bekler misin bir sabah beni?

Bir şehirde
tüm bu olanların içinde
Ne ölüm sesi, ne işportacı
Sade bir gelinlikli hal ile

Bir şehir
Metrosunda tanınmayan yolcular
Bekleşen canı olan ölüler
İhtiyarlar, çocuklar ve de ben

Bir şehirde
Gündüz tanımadık yüzler
Olmadık yerde ölüm sesleri
Gece uyku bölen kâbuslar
Ölüme inat siren sesleri

Bir şehirde
Koca koca cam gözlerin
Dar kaldırımların
Mankensi duruşu parkların
Yalnızlığın en kor halde yaşanışı

Bir şehirde
Tüm bu olanların içinde
Ne ölüm sesi, ne işportacı
Sade bir gelinlikli hal ile
Yosmaların gülüşü

Bir şehirde
Metrosunda tanınmayan yolcular
Bekleşen canı olan ölüler
İhtiyarlar, çocuklar ve de ben

Bir şehirde
Dilenenlerin zengin
Verenlerin biçare
Yemeklerin tuzu gökten
Korna türkülerinin olduğu
Egzoz emilimine muhtaç teneffüsler

Bir şehirde
Asri mezarların asil konukları
Camdan sarkan balonların
Haykıran garsonların
Hayatına sermaye diyenlerin olduğu yerde

Yaşıyorsan öylece
Görmeden geçemezsin;
Sokakların,
Ölülerin,
Sarımtırak yolcuların,
Dahası bir biletli otobüslerin içinde
Ben varım diyerek
Bu koca şehirde
Bekler misin bir sabah beni?
Şehre uymayan
Boyalı ağaçlarıyla
İki güvercinin dışında
Serçelerin sevişmek için geldiği
Çimlere basmak yasaktır
Yazılarına inat belediye parkında