Şehir Şiiri - Ömer Çaha

ŞEHİR

Bir şehre akşam vakti gireceksin!
Güneş çekildikten, ışıklar çıktıktan sonra ortaya.
Şehrin mahrem yerlerine ineceksin, arka sokaklarına.
Aklından sıyrılıp, yüreğinin izinden gideceksin,
Günahına doğru yol alıp gideceksin işte;
Tepeden tırnağa günaha batacaksın!

Bir şehirde hayat akşam vakti çıkar ortaya;
Işıklar vurunca Piazza Meada'da Jesus'un üzerine,
Maria'nın masum yüzü masumlaşınca şehrin ışıklarında,
Mariza vurup ayaklarını geçince kaldırımlardan,
İri memeli İzabella savurunca saçlarını,
Yüzüne bir genç kız bakınca çıkar şehrin tadı.

Şehrin gülücüğe boğulan sokaklarına ineceksin!
Ceyazir Sokağında üç kaçkın gibi dolaşacaksın.
Siyahlara bürünmüş bir dilber geçince yanından;
Tüm resimlerde sen çıkacaksın,
Tüm kadehlere sen dalacaksın,
Tüm sularda sen yüzeceksin,
Tüm yüzleri sen dolaşacaksın;
Günaha batacaksın, tepeden tırnağa günaha!

Sabah olunca çıkacaksın şehirden, güneş çıkınca ortaya.
Bir koltuğa kurulacaksın Varşova yolunda.
Yanından iri memeli İzabella düşecek.
Ufukta yok olup gidecek,
Kirli raylarda sarıya çalınmış tren;
İri memeli İzabella gidecek,
Şehrin ruhu gidecek,
Günahın gidecek,
Sen gideceksin!