Tavşanlar küsmüşler çoktan dağlara,
Dağlar insana…insanlar habersiz.
insan çağının tutsağıdır çaresiz...
Dağların gölgesinde büyür en gizemli şehirler,
Şehirler şekillenir ışığında insanın.
İnsan var vakitsiz, insan yok şehirsiz...
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta