Şehrin her bir yanı yıkık dökük,
Bir kenara sızmış iki ayyaş,
Üç beş adım ileride gelen seslerin cızırtısı,
Gölgelerden devler yükseliyor camlara.
Şehrin her bir yanı duman olmuş,
Arka odaların penceresinden yükseliyor çığlıklar,
Mecalini yitirmiş duygular,
İmdat diye bağırıyor sanki kaldırımlar.
Ne acı!
Geçit vermiyor eski binalar dar sokaklar,
Kapatmayın ışıklarını sokak lambalarının,
Korkuyor karton toplayan çocuklar.
Merhametini yitirmiş omurgasızlar,
Her yerde bezgin bezgin dolaşıyor acılar,
Beş gün daha yaşayacaktı belki,
Her şeye tanıklık etti metruk binalar.
Kayıt Tarihi : 9.3.2019 15:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!