Şehir Şiiri - Halil İbrahim Uçar

Sen en güzel şehrimsin
Gündüzümün gecemden
gecemin gündüzümden kıskandığı
Yorgunluğum sokaklarında avare
Kalbimse her zaman meczup düşer kaldırım taşlarına

Gözlerim sırtını göklerine vermiş
Bir kırık cam parçasından çıkan yürek yangınıma
Bir yudum su bekler şehrinin ırmaklarından

Yüreğime imparatorluk kurmuş karanlığı
Yıldız olup izlese kelimelerin
Ancak o zaman anlarsın
Aşılmaz sandığım surlara nasıl da şahi olacak gözlerin

Benim senden parçalarla nüksettiğim güzel diyarım
Yarını olmayacak günün evvelindeyim
Ben baharımı sende, kışı senden uzak düşlerim