Şehîr Şiiri - Dursun Tiftik

*************Bütün şehîrler iki kişilik ölür

Son kez düşüyorsun
Yüreğinin yangınlarından
Alev alan t/uzağıma

Bir elçi tedirginliği çekme
Beni de götür çizdiğin hayâtın dehlîzlerine
Martılar uçuşsun havada
Güneş kederle tanışsın karada

Dalgalar damıtsın mehtapla ıslanan rahmeti
İnce ince sızsın sevdâya gebe sular
Zindana çevirsin kumlardan yaptığımız kaleyi
Mâviyle beslenen ümitler boynunu eğsin
Surlarımıza sararan köpükler değsin

Ölüm şehîrler kadar tanıdıktır bilirsin

Korkma
İlk kez üşüyeceksin
Yüreğinin yangınlarından
Alev alan uzağımla

Teneşirde p/aklanan mayınlı kursağımla…

*****Şehîr:Şöhret kazanmış,meşhûr insan