Heybetli şehrin boynu bükük yüreğiyim ben
Ya da ben şehir, şehir bendeki boynu bükük bir yürek
Kimine göre toprak kokarın gök ağlayınca omuzlarımda
Bana göre kokum ağacınkisidir
ve yasaktır konuşmak bana hissettiklerimden başka
Dilimde ise hep acıyan kemikler beslerim kelimelerle
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
içinden geçilen bir beraberlik belki
güzeldi tebriklerimle...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta