Bu şehrin nefesi gibiydi solugun..
Ne zaman baksan göğe,
Şiir olurdun sen..
Şu virani ekber dağlarıma
Önce şehirler çekildi solugundan
Sonra beni bıraktın
Öyle bir den
Öyle aniden
Ne yetimligim kaldı ne öksuzlugum
Bu senin yaptığın var ya!
Hani var ya!
Düpe düz yarsizlikti bana..
Kimseye diyemedim seni
senin dışında
Herkeslere dedin beni
bir benim dışımda
Şimdi ben burada
Şimdi sen istediğin kadar orada
Sen orada!
Ölüme çift dikişler atabilirsin hiç durma hiç durma!
Calimla canina..
Bu şehrin nefesi gibi solugun bana
Biraz hoyrat
Biraz utangaç
Biraz kaybetmiş kendini
Kazanamadığı savaşlarda.
Hiç bir acı dindiremeyecek bu sevinci
Bunu her zaman hatırla
Hatirla.
Kayıt Tarihi : 28.11.2016 01:27:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir şey
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!