Islak İstanbul sokaklarına geciken adımlarla giriyor gölgem,
Kaldırımlara birikmiş su birikintisinde oynak kırmızı entarili kadın
Köşedeki o kadim sarhoşun tükürüğüyle minarelere doğru yankılı savrulan
Son sözleri olsa gerek kırmızı ışıkta unutulmuş çamurlu bir aşkın
Sahipsiz martı bayat bir simidin gevrek ama tatsızlığında etten soğutulmuş
Paçaları çamur yüzü yamalı roman oğlan dilenerek çocukluğuna doğmuş
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
İstanbul bu! Sarhoşu, ayyaşı hırsızı, arsızı, yüzsüzü var ama uleması ereni daha fazla. ondan bu kadar güzel. ondan şarılara şiirler konu oluyor. ondan bu kadar çok seveni var. kaleme sağlık.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta