Törenlerin yapıldı, dağıldınız dört yana,
Bu acıya dayanmaz, ne baba ne de Ana...
Çiçekli kırsalı’nda, dördünüz birden Şehîd,
“uğruna fedâ, canım” diyenler, birer yiğid...
Tunceli’nin dağları, memleketin kalesi,
Ne canlar şehîd oldu, anaların kuzusu...
Piyâde Uzman Çavuş, Halil Öneri ile,
Piyâde Onbaşı’sı, Fâruk Aydoğdu bile...
Sinan Çolak: Karslı’dır, İsmet Esen:Urfalı,
Denizlili, Sivaslı, Şehîdimi sarmalı...
(*) Muharrem Alancık’a, âcil şifâ dileriz,
Memleketten er-geç biz, kötüyü temizleriz...
Anaları, kardeşi, babası, akrabâsı,
Yine yürekler yandı, sevdiği, arkadaşı...
Çâre yok! Silinecek. Bin yıl geçse de tek’i,
Alçalmış, sahte dostlar, Hürriyetin köstek’i...
Kanım yerde kalmadı, damlası bitene dek,
Türk’ün düşmanı: Köpek! Havlayıp-geberecek...
Ben Türk’üm. Türk’tür; Atam, Benim şânımdır: Şehîd,
Bin kez daha havlasan, sana dardır bu muhid...
Aslâ ulaşamazsın, satsan- alsan da: Zehir,
Ben, Sel’im: Coşan-akan, zabd’edilmez tek nehir...
Allah’a şükür olsun, dağ benim- Şehîd benim,
Dört Fidânımı kessen: Yetmiş Milyon; Eşkin’im...
Aslın ne ki, sen olsun, târih: Yüzüne tükür,
Türkoğlu Türk’tür bu Yurd. Yâ Rabb’im: Sana Şükür.
Notlar(*) : İsimler ve olay gerçektir: Tunceli İli, Çiçekli kırsalında.
(**) : Muharrem Alancık, tedâvi gördüğü hastahânede Şehîd oldu.
Kayıt Tarihi : 3.4.2006 20:59:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şehidlere Ağıd
Törenlerin yapıldı, dağıldınız dört yana,
Bu acıya dayanmaz, ne baba ne de Ana...
Çiçekli kırsalı’nda, dördünüz birden Şehîd,
“uğruna fedâ, canım” diyenler, birer yiğid...
Tunceli’nin dağları, memleketin kalesi,
Ne canlar şehîd oldu, anaların kuzusu...
Piyâde Uzman Çavuş, Halil Öneri ile,
Piyâde Onbaşı’sı, Fâruk Aydoğdu bile...
Sinan Çolak: Karslı’dır, İsmet Esen:Urfalı,
Denizlili, Sivaslı, Şehîdimi sarmalı...
(*) Muharrem Alancık’a, âcil şifâ dileriz,
Memleketten er-geç biz, kötüyü temizleriz...
Anaları, kardeşi, babası, akrabâsı,
Yine yürekler yandı, sevdiği, arkadaşı...
Çâre yok! Silinecek. Bin yıl geçse de tek’i,
Alçalmış, sahte dostlar, Hürriyetin köstek’i...
Kanım yerde kalmadı, damlası bitene dek,
Türk’ün düşmanı: Köpek! Havlayıp-geberecek...
Ben Türk’üm. Türk’tür; Atam, Benim şânımdır: Şehîd,
Bin kez daha havlasan, sana dardır bu muhid...
Aslâ ulaşamazsın, satsan- alsan da: Zehir,
Ben, Sel’im: Coşan-akan, zabd’edilmez tek nehir...
Allah’a şükür olsun, dağ benim- Şehîd benim,
Dört Fidânımı kessen: Yetmiş Milyon; Eşkin’im...
Aslın ne ki, sen olsun, târih: Yüzüne tükür,
Türkoğlu Türk’tür bu Yurd. Yâ Rabb’im: Sana Şükür.
Notlar(*) : İsimler ve olay gerçektir: Tunceli İli, Çiçekli kırsalında.
(**) : Muharrem Alancık, tedâvi gördüğü hastahânede Şehîd oldu.
ALLAH RAHMET ETSİN.........
KABRİ NURLA DOLSUN...........
TEŞEKKÜRLER...........
TÜM YORUMLAR (1)