Şehidin Vasiyeti Şiiri - Dinmez Er

karlar eridi, artık kardelenler açsalarda
lanetli kan çiçekleri filizde şimdi dağlarda
kanlarımızla sulandığını bilin
bu dağların, taşların, toprakların
gün yeni ağarırken mor tepelerin ardında
kızıl ateşler içinde taşlı, tozlu patikalarda
koşarken sol yanımda bir yangın
can evimden vuruldum anam
ve canhıraş bir aaahh! çekerek sessizce
ve duyarsa düşman sevinmesin diyede gizlice
uzandım yurdumun serin bağrına
anam! senin gibi şefkatli kollarına
karnı burnunda yavukluma kavuşamadan
mubarek ellerinden bir tas ayran içmeden babamın
bir gelincik tarlasında kaybolmuş gibiyim.
satılmış bir çakalın mermisiyle, pisi pisine
emperyalizmin gözü dönmüş itleri
ve içimizdeki bilumum piçleri
çok gördüler bana maralım,
anam, babam, bacım, kardaşım
olmayacak belki şehitlikte bir mezarım
başucumda temiz pak şahadet taşım
ne bir selvi, ne cılız bir çam gölgesi
belki yaprakları sararmış pırnalın dibinde
bodur meşenin ardında yatıyor olacağım
vatan hainleri yine yine gelecekler biliyorum
ben o kansız, vatansızları bekliyor olacağım
işte zaman, o zaman...
dağıtacak mezarımın toprağını pak alnım
çıkıp arşa değecek dev gibi heykel başım
topunuzu dişlerimle, tırnaklarımla parçalayacağım
leşlerinizi akbabalara yem yapacağım
ben vatanımın bekçisiydim, bekçisi kalacağım
bu vatan benim!
ben Türk'üm diyebilenlerin
mor sümbüllü dağlar, yeşil ovalar,
ormanlar, yaylalar, benim memleketim
şölenlerle doğdum, dualarla büyüdüm
bu vatan için kanımı akıttım, canımı verdim
Mehmet'lerim, kardaşlarım, canlarım,
komutanlarım intikamımızı alın ben gibi
Türkiyem, güzel yurdumun mukaddes toprağında
o gün rahat uyuyacağım bir meçhul mezarda