TaBUTLAR GeÇİYOR öNÜMDEN
AL BAYRAĞA SARILMIŞ AL
YÜREKLER HAYKIRIYOR DERİNDEN
DİLLER SUSKUN, DİLLER LÂL.
Ben size ne yaptım
Çağrı mı, armağan mı, ceza mı
Ne vardı böyle karşıma geçecek
Ben ne yazılar ne çizgiler yitirdim hatırlamadım
Ne var ki sizinki onlar gibi gitmeyecek
Devamını Oku
Çağrı mı, armağan mı, ceza mı
Ne vardı böyle karşıma geçecek
Ben ne yazılar ne çizgiler yitirdim hatırlamadım
Ne var ki sizinki onlar gibi gitmeyecek
kısa sözlerle yüreklere ok gibi saplanan dizeler.
bana bu şiirimi hatırlattı.izninizle sizinle paylaşmak istiyorum.
tebrikler.
Lanet Terör Bitsin
Yine şehit varmış diyorlar,
İnsanlar teselliye koşuyorlar,
Nice yuvaları yıkıyorlar,
Bu kardeş kavgası bitsin.
Bir baba şehit oluyor,
Çocuğu “babam, babam” diye ağlıyor,
Feryadı yürekleri dağlıyor,
Çocukların babasız kalmaları bitsin.
Yirmi yaşına getirmiş, gözü gibi bakarak,
Askere yollamış gurur duyarak,
Yollarını gözlüyormuş, günleri sayarak,
Anaların gözyaşları bitsin.
Bir ana ağlıyor “oğlum” diye diye,
Sarılıyor tabutuna sevgiyle,
Bunca eziyet, bunca zulüm niye?
Kardeşin, kardeşi vurması bitsin.
Bir erkek çocuğu, ağlıyor ağabeysine,
“Rahat uyu, nöbeti ben alacağım” diyor senin yerine,
Senin gibi canımı vereceğim ülkeme,
Küçücük yüreklerin, kan ağlaması bitsin.
İki aylık bir bebek, yatırmışlar beşiğine,
Kurşunlar büyük gelmiş, küçücük bedenine,,
Sanki biraz sonra, gülecekmiş gibi bakıyor annesine,
Beşikteki bebeklerin öldürülmesi bitsin.
Annesi başucun da yavrusunu kokluyor,
Kalleş teröre lanetler yağdırıyor,
Bebeklerden ne isterler anlayamıyor,
Yeter artık bu kalleşliğiniz bitsin.
Övünç madalyaları dağıtılıyor, şehit ailelerine,
Gurur duyarak ağlıyorlar şehitlerine,
Acılarını, özlemlerini, gömüyorlar sinelerine,
Bu hüzün dolu sahneler bitsin.
Çocuk şaşkınlıkla bakıyor, madalya takılırken boynuna,
Bu babanın madalyası diyorlar kulağına,
O halde neredeydi babası, niye gelmiyordu yanına,
Küçücük yüreklerin yanması bitsin.
Gencecik bir kadın ağlıyor için için.
Eşi ile geçirdiği, geçireceği güzel günler için.
Şimdi neredeydi, eşi gitmişti niçin,
Kalleş kurşunların zulmü bitsin.
Bir baba oturuyor gözleri dolu dolu,
Bu gururlu günde neredeydi oğlu,
Ne çok sevinmişti, dediklerinde oğlun oldu,
Babaların hayal kırıklığı bitsin.
Bir küçücük bebek, annesinin kucağında,
Etrafa bakınıyor, hiçbir şeyin değil farkında,
“Baban şehit oldu” dediler annesinin karnında,
Doğmamış çocukların, yetim kalması bitsin.
Hem acıyı, hem gururu aynı anda yaşıyoruz,
Ağlayıp, üzülsek de, şehitlerimizle gurur duyuyoruz,
Vatan için nice Mehmetçikler yetiştiriyoruz,
Türk askeri ile başa çıkamazsınız, bitsin.
Zehra Atasoy
Tevfik kardeşim;Yüreğinin yaşadıklarını yaşıyorum.Kalemin ve ilhamın daim olsun.Sagolasın
Selam ve sevgilerimle
Çok hassas, içli bir konuda yazmışsınız..saygılar sunuyorum perinur olgun
Duygulu yüreklere hep ağırdır,al bayraklı tabutlar...tek tesellisi onların ''ölü'' olmadığını bilmemizdir,pek tabii ki; ocağının başındaki acı yine de yanar ve yakar hepimizi...sizin de yüreğiniz susamamış haykırmışsınız yine..susmasın ve daim olsun kaleminiz de..selam ve dua ile.
Allah mekanlarını cennet eylesin. Şu müberek kandil gününde anaların yürek acılarını hafifletsin.Bizleri de onların hürmetine affı mağfiret eylesin.Kaleminiz yüreğiniz dert görmesin hocam. Selam ve saygılarımla.. Mustafa Usta
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta