Şehidim!
Evladım ben senin arkandan hem söyler hem ağlarım
Eller yanmaz yiğidim ben sana yanarım
Üşüyor musun? O kara toprağın altında
Hissedebiliyor musun? Kokumu yanında
Uyuyabiliyor musun? ışıksız kara toprağın kucağında
İçin rahat ola yiğidim arkada bırakıp gittiğin yetimin
Seninle gurur duyuyor sen rahat uyu şehidim.
Ey oğul!
Bundan sonra ayakta durmak, başımı dik tutmak bana
Kara toprakta bağrağa sarılmak sana yakışır
Seni yeri göğü yaratan Mevlama emanet ediyorum
Allah'a emanet ol şehidim...
Kayıt Tarihi : 17.11.2007 18:09:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!