Şehidim Şiiri - Adem İmdat Kesici

Bismillah başladım destanın başı,
Aktı gözlerimin kan ile yaşı,
Nasıl basayım ki bağrıma taşı,
Yaktın yüreğimi kuzum, ŞEHİDİM!

Kalemi, kâğıdı elime aldım,
Düşüne düşüne derine daldım,
Ne yapayım bilmem çaresiz kaldım,
Sanadır destanım, nazım, ŞEHİDİM!

Bütün dertlerimi içime attım,
Göz yaşlarımı bu destana kattım,
Ne gündüz yaşadım, ne gece yattım,
Bir türlü gülmedi yüzüm, ŞEHİDİM!

Karıştırdım beyaz ile karayı,
Bütün dünya ile kestim arayı,
Hiç bir şey kapatmaz derin yarayı,
Dünyayı görmüyor gözüm, ŞEHİDİM!

Ateş düştü yine, yüreğim yandı,
Seni seven herkes rahmetle andı,
Terör belasından millet usandı,
Duamız sanadır bizim, ŞEHİDİM!

Vatan haininin olmaz mayası,
Ağlar anan, baban, tutarlar yası,
Şerefsiz kahpenin çıkmaz rüyası,
Silinmez tarihten izim, ŞEHİDİM!

İmandandır elbet vatanı sevmek,
Kutsal vazifedir nöbet beklemek,
Kınalı kuzular vuruldu tek tek,
Kalmadı diyecek sözüm, ŞEHİDİM!

Bu vatan uğruna yiğitler verdik,
Nice hainleri yerlere serdik,
Ne günler yaşadık, biz neler gördük,
Bulunacak buna çözüm, ŞEHİDİM!

“Şehit Asker” yazar yattığın yerde,
Bu rütbe verildi sana askerde,
Hakkın huzurunda yarın mahşerde;
Şefaatin bana lazım, ŞEHİDİM!