Ekimin yirmi biri, sene doksan üç;
Bir Mehmetçik şehit düşmüş vatana,
Aynı gün içinde haberi gelmiş.
Ağıt sesi yayılıyor her yana,
Köyü Sarıkaya* ismi Yüksel’miş…
Ekimin yirmi biri, sene doksan üç;
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Kıymetli Şair Kardeşim, Değerli Hemşehrim,
Öncelikle, bu sitede memleketimden birini hem de güçlü bir kalemi görmek beni ziyadesiyle onurlandırdı, bunu belirtmek isterim.
Ayrıca şehidimize yazdığın şiir için Allah razı olsun. Keşke böyle şiirler yazmak zorunda kalmasaydık. Benim de çocuk yıllarım yazları Sarıkaya köyünde geçti ve ilahi kaderin hazin tecellisi 1994 Temmuzunda ben de gazilik makamına erdim, vatan müdafaasında.
Şehitlerimize Rabbim rahmet eylesin.
Sana ve sevdiklerine de sağlık ve selamatler dilerim kardeşim.
Allah'a emanet ol.
Bir ESENPINAR'lı ve Sarıkaya eniştesi olarak yazara teşekkür ediyor, şehide allahtan rahmet diliyorum.
DUYGULANDIM, ŞEHİTLER ÖLMEZ...
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta