Şehide Ağıt Şiiri - Nazmi Saraçoğlu

ŞEHİDE AĞIT

Ah yavrum ben seni ne zor büyüttüm
Dizime uzatıp öyle uyuttum
Düşerken yerlere elimle tuttum
Elimi bırakıp gidiyon yavrum

Her ana deyişin can idi bana
Bin canımın bini fedaydı sana
Nasıl bir ateş ki verdin anana
İçimi yakıp da kavurur yavrum

Dolapta saklıdır hala önlüğün
Masanda kilitli durur günlüğün
Ruhuma bedeldi yüz görümlüğün
Göstermediler ki yüzünü yavrum

Kim bilir nasıl da acıdı canın
Sen kuzusu idin bil ki ananın
Yerelere mi aktı dizinden kanın
Öpersem geçer mi de hele yavrum

Kınayla gönderdim, dönüşün böyle
Yarin sordu seni, nedeyim söyle
Düğünün yapmadan nereye böyle
Murada ermeden gidiyon yavrum

Yaşlı babanın da yüreğinde kor
Evlat acısına dayanmamız zor
Zor bundan sonra yaşamamız zor
Bizi de yanında götür ah yavrum
Bizi böyle sensiz bırakma yavrum

Nazmi SARAÇOĞLU