Şehide Ağıt Şiiri - Abbas Paksoy

Dağlardan gelir, kurşun sesi.
Kahpeler, daraltmış kafesi.
Gidiyor, yârimin nefesi.
Yanıyor, yüreğim yanıyor.

Kurşun yemiş, yatar toprağa.
Kanları sıçramış, yaprağa.
Gökte dalgalanan, bayrağa,
Yanıyor, yüreğim yanıyor.

Bu vatan için, şehit olmuş.
Ela gözlere, kanlar dolmuş.
Zalim kurşun, yârimi bulmuş.
Yanıyor, yüreğim yanıyor.

Tabuttaki, cesedi soğmuş.
Üzerine; Gökten nur doğmuş.
Yokluğu, varlığımı boğmuş.
Yanıyor, yüreğim yanıyor.

Yârim gitti, kaldım burada.
Kavuşmaz, kalpte ki yarada.
Paksoy’um; ermedim murada.
Yanıyor, yüreğim yanıyor.