Daha yirmi sekizdi yaşı
Sorumluk almazdı eşi daşı
Mücadelede çekerdin başı
Daha sen neydin şehidim!
Genç idin hiç murat almadın
Biran olsun rahat görmedin
Akranları gibi gezip tozamadın
Daha sen neydin şehidim!
Kaldı, gözü yaşlı bir baba bir ana
Kör hainler nasıl, kıydılar sana
Kimler üzülmez ki, bu civan cana
Daha sen neydin şehidim!
Çok ağlar Kübra, sızlar Şule
Ey dostlarım, bakın bu hale
Şehit Okan'ım; Sana güle güle
Daha sen neydin şehidim!
Nasıl teselli etsek; Akrabanı
Yaş döktü canlı, cinli, yabani
Söz vermiştin gelecektin hani?
Daha sen neydin şehidim!
Hatice ile Nehir’in emanettir bize
Rahat ol pabuç bırakmayız densize
Şehitlik çok uludur söyler din bize
Daha sen neydin şehidim
Zehir oldu; Kurban Bayramımız!
Zellice'ye figan düştü, yandı canımız
Kavruldu amcalarınız, halalarınız
Tahsin amcanı da yaktın sen şehidim!
Ankara- 08.11.2012
Tahsin KoçKayıt Tarihi : 13.11.2012 16:43:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!