Sesindeki çağırış, çağlayan gibi berrak
Gönül dostu olmak için açılır kucak.
Ömrün gecesi seherle ışıldayacak
Sunduğu kadeh gül bahçesinden mi?
Yakar gönüllere. dostluk ateşi...
Kaynayan sevgisinin bulunmaz eşi.
Doğar gönüllere sabah güneşi gibi...
Hafiften eser gül kokulu bir saba yeli.
Kuşlar lar ötüşür ken titretir gönülleri,
Bin bir renge bürünür gül bahçeleri
Ömrün gecesi seherle ışıldayacak...
Aldığı her nefesi, parsellemiş sevgiye,
Filizlenmiş yeşermiş, açmış gül çiçeğinde.
Sevgisi bülbülün yanık sesli ezgisinde
Ömrün gecesi,seherle ışıldayacak...
Dostlar meclisinde gözler onu arar,
Ş afak vakti gönüllere köprü kurar
Her yerde bir ses bir ışıldı uğuldar!
Ömrün gecesi seherle ışıldayacak...
Kayıt Tarihi : 26.3.2015 10:51:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şükran Beşışık](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/03/26/seherle-isildayacak.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)