Bu gün seherde bir Seher gördüm.
Olanı rüyadır diye yordum.
Güneş mi ay mı, kendime sordum,
Seher’i gördüm de mutlu oldum.
Ağaran tanyeriydi, seher güzeldi,
Gönlüme sıcacık bir sevgi girdi,
Tamamdı yüreğim titredi bir kere,
Şaşkındı, çarpılmıştı biçare.
Bendeniz şimdilerde sevgiye susadım,
Dostluğu, insanlığı, aşkı aradım.
Sarıldım umuda, böylesi bir ilkti,
Işık veren, canlılık veren Seher’di.
Açsam derdimi mutlaka dinlerdi,
Kim bilir belki o da beni severdi,
Vazgeç, dedim; gönlüme onu tapmaktan,
Seher’den değil de Seher’siz kalmaktan.
Güzele güzel demem Seher olmazsa,
Yanarım derdime bana inanmazsa
Sevilen, sevenin çığlığını duymazsa,
Kader güler mi, Seher aydınlanmazsa.
29 Ocak-2009
Ünal ÇobanKayıt Tarihi : 19.6.2014 08:06:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!