Seher yıldızı Şiiri - Faik Kıvanç

elimdeki resmin bana gülerken,
sen niye somurtuyorsun be gülüm?
oysa güneş çekip giderken penceremden,
son bir dileğim vardı alev alev gökyüzünden.
gece gelirken gülüşünü getirsin,
yalnızlığım yanında anlamını yitirsin.

bu ümitle sarıldım kaleme
bu ümitle döküldü kelimeler kağıda.
son bir umut kuşu yolladım sana;
gönül kafesimden
kanadına sevgi bağlayıp.
bekledim gün doğana kadar,
kah denizlere çağlayıp
kah gökyüzünden ağlayıp.

son bir yalnızlık şiiri yolladım sana
depremleri anlattım
yangınları yüreğimde,
hiçbiri yokluğun kadar koymayan bana.
hüzün kahverengisi gülleri anlattım,
inanmıyorsan, aç da bak avuçlarına,
adımı yazdım adının yanına
mutluluk yazdım ikimizin adına.

son bir türkü yolladım sana;
bir veda busesini iliştirip köşesine.
dağların çam kokan nefesiyle tütsüleyip,
yıldızlar serpiştirdim üzerine.

sonunda dayanamadım,
kendimi yolladım sana.
en ürkek, en kararsız halimle,
bıraktım kalbimi avuçlarına.
sevdamın siyah kelebeklerini
küçük ellerinin parmakuçlarına.

söz sahibi sensin şimdi,
ver hükmümü gönlünce.
seher yıldızına karşı,
boynumuz kıldan ince...
12/01/2001
05:45