Seher Yeli Şiiri - Yalçın Aşcı

Seher yelinde atmışım oltamı,
Güneşin son demini kucaklayan sulara,
Umudum kalem, yüreğim kağıt olmuş,
Küreklerini sıkıca çektiğim akşamlara…
Hayallerimdeki kadını bulabilir miyim bu akşamüzeri?
Sandalıma yaklaşabilir mi ki onun en güzel hali?
Korkuyorum, ya görünce öylece tutulup kalırsam,
Gözlerinin mihrabında bir ateşte kör olursam…
Nasıl alabora olmam ki gönül sandalında?
Kalbime takılı misinayı ben çözemedikten sonra…
İşte o zaman Leyla’sını arayan Mecnun’u belki daha iyi anlarım,
Gönlün meftun kalışını, hikayelerin dışında da yaşarım.
İşte o an zaman durmalı,
Yalnızca gülümseyişin kalmalı.
Hayallerimdeki adını,
Seher yeline yazmalı!