Bütün ışıklar sönük kalır
Senin şavkın düştüğü yerde
Ey dorukların asi çocuğu
Büklüm yolların dağ selvisi
Sen akşam üstleri düşle beni
Ben tan vaktinde seni
Karanlıklar teslim olurken güne
Biz günü yirmi dört saat
Geceyi yok sayarak yaşayalım
Sen güneşim ol bak bana
Ben ay olup dolanayım boynuna
Düş mavisi düşler kuralım
Akşamları gelmişten geçmişten
Çocukça çocukluk yıllarımız dan
Gelinden damat dan torundan derken
Efkarlanalım bir gece
Yansın ocağımız tütsün bacamız
Bir çay koy tavşan kanı
Dudak kırmızısı olsun da
Sen gülüşlerini dök içine
Ben yudumladıkça karışsın kana
Dolaşsın ılık ılık damarlarımda
Kayıt Tarihi : 21.8.2022 18:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!