Seher vakti bülbül ile,
İnsanoğlu gülü sever.
'Ben seni var ettim' diyen,
Hitap etmiş dili sever.
Yaşar böyle coşku ile,
Girse bile halden hale,
Başına iş gelse bile,
Uzatılan eli sever:
Acı tatlı ağrı acı,
Ne gelse başım tacı,
El açıp ona duacı,
Tarif olmaz hali sever.
Kuzuyu koyunu kurdu,
Büket etti,gülü derdi,
Yüreğini yola serdi,
Hak'ka giden yolu seve.
Ana baba yâri sever,
Bülbül ile zar'ı sever,
Deme ki insanler kin'dar,
Allah(cc) için kulu sever.
Ömer Çetinkaya diye?
Et canın Hak'ka hediye,
El açarak Mevlâm diye,
Gözlerdeki seli sever...
25.05.2006
Ömer ÇetinkayaKayıt Tarihi : 26.5.2006 09:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!