Seher Vakti Şiiri - Halil Kıvrık

Dolunayın yörüngesindeki yıldız kümesinde
samanyolu giderken bakıyordu göz izinde
iz bırakan
izbe yoksunluk

Koparılan ilk yaprağın yanıbaşındaydı son yaprak
fallara takılı kalmıştı aşk
yan yana sevgili
dallarında kuru da meşe yanar mı içten içe köz
papatya büyütürdü köklerinde
seviyor sevmiyor kaygısı

Boşlukta.
gözlerini yummuştu sadece
bir el aradı karanlığın içinde
fosfor yalnızlığında
bir adım ötesi
düşmüştü yanıbaşına dolunayın gölgesi
sabahın seherine

seviyor
sevmiyor kaygısı.